रात्र ही छळते मला..
फ़क़्त हाथ फिरवते बिछान्यावर मी आता..
हर श्वासागणिक नाव तुझे..
अश्रू माझे भिजवतात उशी आता..
तू येशील हीच एक आशा..
कधी कधी श्वासही थांबतो चाहुलीने वाऱ्याच्या आता..
सगळाच कसं निरर्थक भासवते उणीव तुझी..
ही चांदणी रात्र, अन ते सजणे माझे..
तुझी वाट पाहणारे डोळे,
अन तुझ्यासाठी आतुरलेला देह..
त्या ओठांवरच्या जखमा, तुझीच याद घेउन येतात,
अन हे व्रण देहावरचे....
तू दिलेल्या ह्या खुणांना आठवत रात्र सारी निघून जाते..
उशी पार भिजलेली..
अन मी.. तशीच...
त्या बिछान्यावर शोधत तुला..
निपचित पडलेली...
--वैशाली
No comments:
Post a Comment