तुझं नसणं..

वाट ही सामोरी.. अन एकटीच मी अशी!
एक तुझाच होता सहारा मला, आता सुन्न हे भोवताल सारे..

कधी वाटावे उपवन हे, आता फ़क़्त काटेरी रस्ते..
तुझ्या एक नसण्याने , अनोळखी हे जग सारे..

कुण्या दुसऱ्याने दिली साथ.. पण त्राण हे आता संपल्यात जमा..
तो दुसराही आता काहीसा वाटतो सारखा तुझ्या..

वाटलं होतं दुसऱ्यात गुंतवून स्वतःला, विसरेन मी तुला..
पण पुढे काय आणि मागे काय.. सगळीकडे तुझ्याच आठवणींचा सडा..

छान खेळ खेळलास तू, शर्तीवर
डाव माझ्यावर देऊन, असा लपलास न सापडण्याच्या शर्तीवर !

रोज मी याद राखावे कि विसरायचे आहे तुला..
तूच ज्यादा याद राखितो हे, रोज नव्याने वाळीत टाकून मला !!

--वैशाली